فرصتها، چالشها و راهکارهای به کارگیری عملیاتی پژوهش در تجاری سازی دولت الکترونیک و نقش آن درتوسعه شهرو زندگی الکترونیک و آموزش شهروند الکترونیک (با توجه به اهداف سند چشم انداز بیست ساله کشور)

شهر الکترونیک چیست و چگونه ایجاد میگردد؟این سوال و آمال همه شهروندانی است که با توجه به گسترش روز افزون تکنولوژی و نیاز به امکانات سختافزاری و نرمافزاری در شهرها به آن محتاج میگردند.اما به نظر میرسد در پاسخ به این نیاز، متولیان امر و کسانی که مدعی اجرا هستند راه را به اشتباه رفتهاند و از این بابت میلیارد تومان هزینه مادی و معنوی به شهر تحمیل کرده و نتوانستهاند آن را اجرا نمایند. در این یادداشت سعی میشود راهکاری ارائه گردد تا شاید متولیان بتوانند این مهم و این خواسته را اجرا نمایند. با اینکه بودجههای گزافی صرف اجرای پروژههای تعریف شده، میگردد اما هنوز خلاء ارتباط بین مراکز اطلاعاتی و بستر ارتباطی (دغدغه دستاندرکاران) در این حوزه که خواست اصلی شهروندان برای سهولت و افزایش کارآیی، دقت و کسب اطلاعات لازم جهت تصمیمگیری بهتر و دقیقتر است متاسفانه به دست نیامدهاست.شهر الکترونیک یعنی شهری که شهروندان بتوانند به راحتی با مراکز خدماترسان شهری ارتباط برقرار کنند و سرویس بگیرند. مدیریت شهر الکترونیک یعنی اینکه مدیریت بتواند به سهولت از کلیه درخواستها و نیازها و مشکلات شهروندان و شهر مطلع گردد و حتی پا را فراتر گذاشته با جمعآوری نیازهای آتی و درخواستهای آتی و مشکلات آتی که پیش روی شهروندان است با اجرای پروژههای کوتاه مدت و بلند مدت خود را آماده نماید. اولین گام در تحقق شهر الکترونیک یکپارچگی مدیریت جمعآوری تقاضاهای شهروندان است. شاید بتوان درخواستهای امدادی شهروندان از راهنمایی و رانندگی، آتشنشانی، اورژانس بیمارستان و خدمات شهری را از طریق مدیریتی واحد توزیع کرد. در این صورت میتوان انتظار داشت در هنگام بروز حوادث اورژانس و آتشنشانی، راهنمایی و رانندگی، نیروی انتظامی به سرعت در محل حاضر و اقدام به ارائه خدمات نمایند و لازم نباشد ابتدا به 110 ، 115، و یا 137 تماس گرفت، در حالی که ممکن است خدماترسانی هماهنگ این نیروها انجام نشود و این نیروها تنها تاخیرها را به گردن یکدیگر بیاندازند. با اتخاذ این راهکارها میتوانیم موجب افزایش بهرهوری و بکارگیری بهتر از امکانات و نیروها شویم.گام دیگر ایجاد سیستمهای ارتباطی بین دستگاههای ذیربط است که در ارتباط با مردم هستند مثلاً برای صدور مجوز حفاری در شهرداری کافیست دستگاههای درخواست کننده همچون آب و فاضلاب، برق، مخابرات و گاز و ... به نیابت از متقاضی حقیقی و حقوقی وارد سیستم شده و درخواست خود را ثبت کنند و این تقاضاها پس از کنترلهای اولیه در سیستم و اعمال پیش فرضها در محدوده زمان و مکانی (مثلاً عدم صدور مجوز در ایام بازگشایی مدارس و یا عدم صدور مجوز حفاری تا شعاع خاصی اطراف بعضی مراکز خاص و عبور خطوط گاز، برق، آب و فاضلاب و مخابرات و نیاز به بررسی بیشتر) بلافاصله در شهرداری ثبت و اعلام هزینه شده و در صورت پرداخت وجه مجوز آن جهت اجرا اقدام گردد، دیگر نیازی به مراجعه حضوری و یا چند مرحلهای نباشد. انجام این مهم باعث خواهد شد اولاً مراجعات به شهرداری کاهش یافته و ثانیاً ادارات مستقیماً مجوز کسب شده از شهرداری را با لحاظ تمامی جوانب درخواستها دریافت نموده و از عواقب احتمالی کار مطلع بوده و تأثیر آن را در اختلالات احتمالی شهری از جمله ترافیک و مزاحمت برای شهروندان را تا حد امکان کنترل نمایند. تیمهای لکهگیر دارای اطلاعات کامل حفاریها و کنترل پیک تقاضاها بوده و از نیرو و امکانات خود با توجه به این امکانات در آینده بهتر بهره خواهند برد.سومین گام تهیه سیستمهای نظارتی بر سیستمهای فوق و جمعآوری اطلاعات مرکز طرح و توسعه حوزه شهری است تا بتوان با ایجاد هماهنگی و انسجام در طرحها و پروژهها، سریعتر و روانتر خدمترسانی به شهروندان را اجرا نمود و این نکته را در نظر داشت که شهر یک موجود زنده است بنابراین شهر الکترونیک هم نیاز به داشتن اطلاعات به روز و برنامههای تصمیمگیر و تصمیمساز به روز و فراگیر و آیندهنگر دارد تا بتواند پاسخگوی مشکلات امروز شهروندان باشد و شهروندان بتوانند در سایه ثمرات شهر الکترونیک اعتماد بیشتری به مدیران خدمتگذار شهری داشته باشند.