ارزیابی آمادگی جداسازی بیمار از دستگاه تهویه مکانیکی با استفاده از ابزار

مطالعات انجام شده نشان داده است که ارزیابی بیمارجهت جداسازی ازدستگاه تهویه مکانیکی توسط ابزار وباهدایت پرستارباعث کوتاهتر شدن مدت تهویه مکانیکی دربیمارانی با بیماریهای بحرانی میباشد این مطالعه باهدف تعیین تاثیر ارزیابی آمادگی جداسازی بیمار بااستفاده ازابزار برطول مدت تهویه مکانیکی بیماران بستری دربخشهای مراقبت ویژه انجام گردیده است این پژوهش ازنوع کارازمایی بالینی می باشد 50بیمار بخش مراقبت ویژه که به تهویه مکانیکی بیشتر از48ساعت نیاز داشتند به روش نمونه گیری اسان انتخاب شدند و بطور تصادفی دردوگروه 25نفره قرارگرفتند دراین پژوهش درگروه مداخله ازپرسشنامه بررسی امادگی جداسازی برن استفاده گردید و یافته ها باکمک روشهای اماری توصیفی و مداخله ای t مستقل کای اسکوئر و من ویتنی موردتجزیه و تحلیل قرارگرفتند یافته های این پژوهش نشان داد که میانگین طول مدت تهویه مکانیکی درگروه مداخله 20/5±134/2 می باشد و بطور معنی داری کمتر ازگروه کنترل می باشد p=0/03 این مطالعه نشان داد که ارزیابی امادگی بیمار جهت جداسازی ازدستگاه تهویه مکانیکی توسط پرستار و بااستفاده ازابزار درطول روز یک روش ایمن بوده و نسبت به روشهای معمول اجرا شده دربخشهای مراقبت ویژه باعث کوتاهتر شدن طول مدت تهویه مکانیکی می گردد