بررسی عملکرد آبشکن ها در جلوگیری از فرسایش نواحی ساحلی

ساختمان آبشکن ها تاثیر بسیاری بر نواحی ساحلی مجاور دارد، از این رو طراحی و مدیریت این سازه ها بر مسیر جریان نیازمند تنظیم راهکارها و رهنمودهای خاصی جهت حفظ و نگهداری نواحی ساحلی است. آبشکن ها نمی توانند کاملا موجب توقف انتقال ذرات رسوب در مسیر جریان شوند و فقط میزان تجمع و انباشتگی این ذرات را در پایین دست خود کاهش می دهند. از این رو نمی توان این سازه ها را جهت جلوگیری از فرسایش مقطع عرضی جریان بکار برد. از آنجا که برهم کنش ساختمان آبشکنها در برابر جریان آب و ذرات رسوب بسیار پیچیده است، طراحی آنها نیازمند بررسی بسیار دقیق، تحت قوانین خاصی می باشد. ولی یاد آور می شویم که عمومیت بخشیدن به این روابط و قاعده ها موجب عدم در نظر گرفتن تنوع شرایط محیطی آبشکن ها، در طراحی می شود. در این مطالعه با استفاده از نتایج بدست آمده از مطالعات آزمایشگاهی و چندین مدل عددی تحت یک چرخه محاسبات تکراری، نتایج فیزیکی و عددی مساله مورد بررسی قرار گرفت. جهت دقیق تر شدن طراحی ها جزییات حرکت جریان و ترسیب ذرات رسوبی در حوزه آبشکن ها توسط مدل عددی شبیه سازی شد و در فرآیند طراحی لحاظ گردید. در نهایت رهنمودهایی جهت بهبود فرآیند طراحی و ساخت چنین سازه هایی بصورت پیشنهاد ارائه شد.

کلیدواژه ها:

آبشکن ، فرسایش ، انتقال رسوب ، حفاظت ساحلی