بهینه سازی آرایش مزارع بادی با تأکید بر پارامترهای مؤثر بر تولید توان ماکزیمم

بهینه سازی جانمایی مزارع بادی یکی از راههای افزایش توان خروجی مزرعه بادی میباشد. در این مقاله از الگوریتم ژنتیک برای به حداکثر رساندن انرژی خروجی مورد انتظار، استفاده شده است. هدف الگوریتم ژنتیک، بهینهسازی آرایش مزرعه بادی از نظر مکان، ارتفاع مبتنی بر هاب و قطر روتور توربینها برای جذب حداکثر انرژی باد و کاهش اثر سایه میباشد. مدل پیشنهادی با دو سناریو از سرعت باد و جهت توزیع آن از سایت بادی نشان داده شده است و نتایج مطالعه حاضر با نتایج مطالعات پیشین مقایسه شده است . نتایج نشان میدهد که با بهینه سازی آرایش مزرعه بادی از نظر مکان، ارتفاع مبتنی بر هاب و قطر روتور توربینها بطور همزمان، اجرای بهتری بر حسب حداکثر مقادیر انرژی خروجی مورد انتظار و کاهش اثر سایه از استراتژیهای موجود که فقط به بهینه سازی یک یا دو مورد از پارامترها بطور همزمان می پرداختند، را در بر دارد.

کلیدواژه ها:

الگوریتم ژنتیک ، انرژی باد ، بهینهسازی ، توربین بادی ، مزارع بادی