بررسی کاربرد انرژی تجدیدپذیر در روستاهای ایران

از جمله اصلی ترین چالشهای پیش روی توسعه ی پایدار در جوامع روستایی میتوان به مسایل انرژی اشاره کرد. این امر برای روستاهای دور از شبکه سراسری انرژی از اهمیت بالاتری برخوردار است. بهرهبرداری از انرژیهای تجدیدپذیر در مقیاس روستایی، به دلیل سادگی و هزینه ی پایین ساخت، گزینه ای مناسب در پاسخگویی به مسایل مذکور بوده و با مهیا کردن بستری مناسب، از طریق توسعه ی متناسب اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی، گامی موثر در راستای توسعه ی پایدار روستایی است. تحقیق حاضر باهدف بررسی پتانسیلهای انرژی تجدیدپذیر وکاربرد آن در نواحی روستایی کشور به روش کتابخانه ای انجام شده است. در روستاهای ایران پتانسیل انرژی خورشیدی، زیست توده، بادی، زمین گرمایی، برق آبی و جزرو مد وجود دارد که میتواند به منظور تامین برق، سوخت مصرفی خانه، گلخانه و دامداری، سرمایش و گرمایش، روشنایی، پختوپز، آبیاری مزارع و باغات و ... استفاده شود. یکی از مهم ترین شاخصه ای توسعه پایدار روستایی تامین انرژی مورد نیاز مناطق روستایی است. استفاده از انرژیهای تجدیدپذیر بصورت محلی علاوه بر اینکه روستاها به منابع انرژی پایدار و مطئمن دست پیدا میکنند، مشکلات متعدد افراد ساکن در نواحی دوردست از جمله کمبود انرژی، امکانات بهداشتی، اشتغال و ... را به نحو مطلوبی حل کرده و رفاه نسبی را به ارمغان می آورد

کلیدواژه ها:

انرژی تجدیدپذیر ، پهنه بندی پتانسیل انرژی تجدیدپذیر در روستاها ، توسعه پایدار روستایی