بررسی نقش عوامل ساختاری و مدیریتی در روند شکل گیری و توسعه سکونتگاههای غیررسمی (نمونه موردی شهر سنندج)

عدم تناسب رشد جمعیت شهرها با ساختارهای کلان اقتصادی و فضایی شهرها به صورت اسکان غیررسمی و محلات مسئله دار نمود پیدا می کند. ضعف عوامل مدیریتی و نهادی در نحوه مداخله در سکونتگاههای غیررسمی و نابسامان شهری مزید بر علت گشته موجب تشدید روند پدیده اسکان غیررسمی شده است. هدف از این پژوهش شناسایی پهنه های سکونتگاههای غیررسمی و بررسی عوامل ساختاری و نهادی موثر در روند شکل گیری و توسعه این محدوده ها در شهر سنندج می باشد. روش تحقیق توصیفی - تحلیلی بوده جهت گردآوری داده ها و اطلاعات از روش های اسنادی و منابع کتابخانه ای استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان می دهد که قسمتهای عمده ای از نوار شمالی، شمال شرقی و شرق شهر سنندج و همچنین تپه غفور در بخشهای مرکزی شهر جزو پهنه های نابسامان و فرودست سنندج محسوب می شود. در رابطه با عوامل موثر در شکل گیری پدیده اسکان غیررسمی در سنندج یافته های تحقیق نشان می دهند که عوامل ساختاری و مدیریتی در سطح کلان باعث عدم تعادلهای منطقه ای و در نتیجه توزیع نابرابر ثروت، قدرت و امکانات در بین استانهای کشور و در نتیجه حاشیه ای شدن برخی استانها و در نهایت شکل گیری پدیده اسکان غیررسمی در سطوح فضایی پایین تر (شهرها) شده است. تمرکز گرایی بالای منابع و خدمات شهری در سنندج و در نتیجه جذب بی رویه مهاجران روستایی و خارج از شهرستان به سمت شهر سنندج از یک طرف و عدم نظارت و کنترل مسئولین شهری بر نحوه اجرای طرحهای توسعه شهری به ویژه طرحهای جامع شهری از طرف دیگر بر تشدید روند محلات فرودست شهری افزوده است.

کلیدواژه ها:

پهنه بندی ، سکونتگاههای غیررسمی ، مسکن ، عوامل ساختاری و نهادی ، سنندج