مطالعه ترشوندگی سنگ مخزن کربناته در شرایط مخزن با استفاده از روشهای کمی و کیفی

ترشوندگی تمایل نسبی یک سطح نسبت به جذب یک سیال در حضور سیالات غیر قابل امتزاج دیگر می-باشد که یکی از پدیده‌های مهم در مخازن نفتی است و تحقیقات گسترده‌ای روی آن انجام شده است. این پدیده بصورت آزمایشگاهی اندازه گیری و یا از نظر کیفی تخمین زده می شود. در این تحقیق ترشوندگی سنگ مخزن کربناته به روشهای کمی آموت و کیفی منحنی نفوذپذیری نسبی تعیین و مقایسه گردیده و تاثیر ترشوندگی بر روی منحنی نفوذپذیری نسبی مورد بررسی قرار گرفته است. در این مطالعه تعداد 10 نمونه سنگ کربناته برای انجام آزمایشات انتخاب گردید که دامنه تغییرات تخلخل آنها از 22/6 تا 8/26 درصد و دامنه تغییرات نفوذپذیری آنها از 13/0 تا 51/19 میلی دارسی متغیر می باشد. نمونه های انتخابی پس از شستشوی دقیق با حلال مناسب(تولوئن و متانول)، در دمای مخزن و با استفاده از نفت مخزن به شرایط مخزن بازگردانی شدند و سپس آزمایشات ترشوندگی به روش آموت و نفوذپذیری نسبی آب به نفت بر روی همه نمونه ها انجام گردید. با استفاده از داده های آزمایشگاهی ابتدا شاخص ترشوندگی تعیین گردید و سپس تاثیر آن را بر روی نمودار نفوذپذیری نسبی مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج بررسی ها به روش آموت نشان داد که نمونه ها دارای ماهیت ترشوندگی نفت دوست و میانی بوده و در بسیاری موارد، نتایج ترشوندگی به روش کیفی منحنیهای نفوذپذیری نسبی را تائید نمی کند.

کلیدواژه ها:

ترشوندگی ، تراوایی نسبی ، آموت و سنگ کربناته