توسعه مدل برنامه ریزی ریاضی در مسئله ی زمانبندی تولید

امروزه سعی می شود با استفاده از روش های مختلف، سیستم های تولیدی به سمت بهینه شدن پیش بروند. در این راستا با مفهومزمانبندی آشنایی پیدا می شود. زمانبندی یکی از روش های پر اهمیت برای بهینه ساختن سیستم ها است، و عبارت است ازمجموعه فعالیت هایی که منابع را به کارها تخصیص داده و آن را به طور بهینه تعیین می کند. زمانبندی تولید در کارخانجات وسیستم های تولیدی حائز اهمیت است، زیرا بهینه بودن زمانبندی باعث سود دهی بیشتر و همچنین باعث کاهش هزینه هایاضافی ناشی از توالی نا مناسب و زمانبندی نا مناسب می گردد. در این پژوهش تولید سه محصول A و B و C به وسیله ی ماشین آلات مختلف بررسی و شرایط تولید آن ها مدل سازی می شود. هدف این مسئله تعیین توالی کار مناسب و به دنبال آن کمینهسازی زمان تولید هر سه محصول می باشد. بعد از دست یافتن به جواب های اولیه، مدل در شرایط مختلف تولید بررسی و جوابهای به دست آمده با هم مقایسه می شوند. در حل مسئله از نرم افزار گمز به دلیل سرعت بالای آن در حل مسائل استفاده میشود.

کلیدواژه ها:

زمانبندی ، توالی کارها ، انعطاف پذیری جریان تولید ، عدم تداخل زمانی ، بهینه سازی