بهبود عملکرد روش انتگرال متقابل در برآورد فاکتور شدت تنش با استفاده ازفرآیند شبکه بندی مجدد

مسائل ترک همواره دارای شرایط ویژه و خاصی میباشند که مدلسازی رفتاری آن ها را با دشواری و پیچیدگی مواجه مینماید. برای آنالیز ترک و مسائل مربوط به آن روش های مختلفی ارائه شده است و از آنجا که هر بخش دارایپیچیدگی های مربوط به خود میباشد لذا روشهای متنوعی ایجاد شده است. یکی از مواردی که در بحث آنالیز مسائل ترک وجود دارد محاسبه پارامتر فاکتور شدت تنش میباشد. از آنجایی که در نوک ترک تمرکز تنش وجود دارد نمیتوان قضاوت خوبی از دقت جوابها در نوک ترک ارائه داد فلذا پارامتر فاکتور شدت تنش در نوک ترک برآورد میگردد تا به صحت و دقت جواب و رفتار ترک پی برد. یکی از روش های عددی برآورد فاکتور شدت تنش روش انتگرال متقابل می باشد که امروزه بسیاری از محققین از این روش در برآورد فاکتور شدت تنش استفاده مینمایند. امااین روش در طول های زیاد و زمانی که ترک در داخل مدل رشد کرده است از دقت بالایی برخوردار نیست و میان جواب های عددی و تحلیلی اختلاف وجود دارد. در این مقاله سعی شده است که بر اساس برآورد خطا شبکه بندی مساله اصلاح گردد و با اصلاح شبکه به نتایج دقیق تر و نزدیکتر به جوابهای تحلیلی برسیم. در ادامه چند مثال نیز مورد بررسی قرار گرفته است و نتایج آن ها با نتایج تحلیلی مقایسه شده است

کلیدواژه ها:

روش اجزای محدود بسط یافته ، فاکتور شدت تنش ، اصلاح شبکه