بررسی آزمایشگاهی تأثیر قطر و زاویه قرارگیری آبشکن های نفوذپذیر بر کنترل فرسایش رودخانه

دیوارههای رودخانه اغلب در معرض فرسایش کنارهای و تخریب قرار دارند. استفاده از رودخانهها برای تأمین نیازهای زندگی انسان و به حداقل رساندن خطرات آن ها یکی از اهداف مهندسی رودخانهها میباشد. لذا لازم است دامنه گسترشاین پدیده و خطرات ناشی از آن و عوامل موثر در این پدیده شناخته شوند. یکی از روش های کنترل این نوع فرسایش استفاده از آبشکن ها است که در صورت طراحی و اجرای صحیح، علاوه بر کنترل فرسایش کناری منجر به بازیابی واحیای اراضی با ارزش حاشیه رودخانه میشود. هم چنین قطر آبشکن تأثیر مهمی در کنترل فرسایش کناری دارد. این مقاله باهدف تعیین تأثیر قطر آبشکن و آرایش مثلثی آن نسبت به جداره کانال در حفاظت رودخانه و کاهش فرسایش کنارهای با استفاده از مدل آزمایشگاهی انجام گرفت. آزمایشها با سه قطر مختلف آبشکن، 4 زاویه قرارگیری مختلف ویک حالت موازی در دو دبی متفاوت انجام شد. نتایج آزمایش ها نشان دادند که افزایش قطر آبشکن از 8 به 14 میلیمتر و همچنین افزایش زاویه از 03 به 03 درجه، مقدار سطح فرسایش کناری را در دبی 3/4 لیتر در ثانیه نسبت به دبی1/7 لیتر در ثانیه افزایش داده است

کلیدواژه ها:

فرسایش کناری ، مهندسی رودخانه ، قطر آبشکن ، مدل آزمایشگاهی