انحراف از سطح بهینه نگهداشت وجه نقد و بازده غیر عادی تجمعی آتی

تحقیق حاضر به بررسی ارتباط بین انحراف از سطح بهینه نگهداشت وجه نقد و بازده غیر عادی تجمعی آتی (به عنوان شاخصی برای عملکرد آتی) می پردازد. جامعه آماری این پژوهش متشکل از شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار81 می باشد. در این پژوهش ابتدا از یک - تهران است و نمونه مورد بررسی شامل 188 شرکت فعال در طی دوره زمانی 90 مدل برای تعیین سطح بهینه نگهداشت وجه نقد استفاده شد و سپس انحرافات مثبت و منفی از سطح بهینه نگهداشت وجه نقدبه عنوان مازاد وجه نقد و وجه نقد ناکافی بدست می آید. برای بررسی رابطه بین انحرافات وجه نقد و عملکرد آتی شرکت هااز مدل رگرسیون دادههای ترکیبی استفاده شده است. در این پژوهش از متغییر بازده غیر عادی تجمعی آتی به عنوان معیار عملکرد آتی استفاده شده است. نتایج حاکی از آن است که رابطه منفی و معنیداری بین انحراف از سطح بهینه نگهداشت وجه نقد و بازده غیر عادی تجمعی آتی شرکت ها وجود دارد؛ بنابراین نشانگر این امر است، شرکتهایی که وجه نقدی بیشتر ویا کمتر از مورد انتظار نگه میدارند عملکرد آتی ضعیف تری بر اساس معیار بازده غیر عادی تجمعی آتی خواهند داشت

کلیدواژه ها:

سطح بهینه نگهداشت وجه نقد ، بازده غیر عادی تجمعی آتی ، عملکرد آتی ، داده های ترکیبی