مقایسه اثر مواد بازدارنده جوانه زنی و مواد هیدروفوب (آب گریز) بر شاخص تأثیر و درصد جوانه زنی 3 گونه از خانواده لگوم
محل انتشار: سومین همایش ملی مرتع و مرتع داری ایران
سال انتشار: 1383
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 555
فایل این مقاله در 16 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
RRMI03_083
تاریخ نمایه سازی: 1 آذر 1394
چکیده مقاله:
کشت پاییزه لگوم ها در پروژه تبدیل دیمزارهای کم بازده به علوفه کاری دیم، در مناطق زاگرس مرکزی به جهت برودت هوا در فصل زمستان با محدودیت مواجه می باشد. کشت بهاره نیز با توجه به رطوبت بالای خاک و عدم امکان ورود به عرصه به تعویق می افتد و استقرار بذور کشت شده را با مشکل تنش های خشکی و گرما مواجه می نماید. چنانچه بتوان جوانه زنی را مدت کوتاهی در فصل پاییز به تأخیر انداخت، زمینه اجرای بهتر پروژه کشت دیم گونه های خانواده لگوم فراهم می گردد. در این مقاله نتایج تحقیق در خصوص استفاده از کافئین، و اتیلین و عصاره برگ اکالیپتوس به عنوان ماده بازدارنده جوانه زنی، همچنین استفاده از پلی اتیلن گلیکول و دی مانیتول به عنوان مواد آب گریز (هیدروفوب) مطرح ومقایسه شده است. شاخص تأخیر در جوانه زنی و درصد جوانه زنی در فاز آزمایشگاهی، بعنوان متغیرهای وابسته در سطح آماری یک درصد و با استفاده از آزمون مقایسه میانگین آنالیز و مناسب ترین مواد معرفی شده است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
امیرحسین شعرباف
دانشجوی کارشناسی ارشد مرتعداری دانشگاه صنعتی اصفهان
مهدی بصیری
استادیار دانشکده منابع طبیعی دانشگاه صنعتی اصفهان
محمدرضا کریم زاده
استاد دانشکده منابع طبیعی دانشگاه صنعتی اصفهان
سیدمجتبی مدرس
کارشناس ارشد مرکز تحقیقات منابع طبیعی و امور دام اصفهان
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :