بررسی رابطه میزان اثر بخشی آموزش حل مسیله بر میزان شادکامی و رضایت از زندگی در میان دانش آموزان دختر دبیرستانی شهرستان گتوند در سال تحصیلی 96-95

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه میزان اثر بخشی آموزش حل مسیله بر میزان شادکامی و رضایت از زندگی در میان دانش آموزان دختر دبیرستانی شهرستان گتوند در سال تحصیلی 96-95 می باشد. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دبیرستان در شهرستان گتوند در سال تحصیلی 96-95می باشد.در این پژوهش نمونه مشتمل به 100 نفر از دانش آموزان است که این تعداد را به وسیله جدول مورگان به دست آوردیم و برای انتخاب از روش نمونه گیری تصادفی استفاده کرده ایم .برایرجمع آموری داده ها از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شده است. این پژوهش از نوع تحقیق همبستگی می باشد. در تجزیه و تحلیل داده ها، برای توصیف داده ها از روشهای آماری توصیفی( فراوانی، درصد، میانگین و انحراف معیار)و برای تجزیه و تحلیل داده ها در بخش آمار استنباطی از آروش آماری رگرسیون و ضریب همبستگی پیرسون استفاده شده است.. روایی صوری ومحتوا با استفاده از نظر متخصصان و پایایی با ضریب آلفای کرونباخ95 به دست آمد. نتایج نشان می دهد که بین میزان اثر بخشی آموزش حل مسیله و میزان شادکامی و رضایت از زندگی در میان دانش آموزان دختر دبیرستانی رابطه معناداری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

میزان اثر بخشی ، آموزش حل مسیله ، میزان شادکامی ، رضایت از زندگی دانش آموزان