هدایت وکنترل رشد شهرهای کوچک با کاربست نظریه روستا-شهر مبتنی برتوسعه پایدار (نمونه موردی شهر بایگ)

توسعه و رشد شهرها در طول تاریخ در پاسخگویی به نیازهای زیستی جوامع در قالب نظریه های گوناگونی شکل گرفته است.رشد کنترل نشده شهرها سبب توسعه پراکنده، از بین رفتن زمین های کشاورزی و باغات، تخلیه بافت های مرکزی و قدیمی شهرها از جمعیت، مشکلات خدمات رسانی ، مشکلات زیست محیطی و نابودی مراکز طبیعی شده است که بر جنبه های غیر کالبدی شهرها مثل فرهنگ، سنت و هویت صدمات غیر قابل جبرانی وارد کرده است. نظریه روستا-شهر طرحی برای کنترل و هدایت روستاهای درحال رشد، باحفظ ویژگی های روستا می باشد، این الگو اهداف اصلی خود را در ایجاد هویت و افزایش حس مکان، توجه به حمل و نقل پایدار، گونه های مختلف مسکن، کاربری های مختلط، فضاهای شهری متنوع، توجه به پایداری اکولوژیکی، حفظ فضاهای سبز و نواحی زیست محیطی جوامع کوچک شهری و محلی قرار داده است که منطبق بر مولفه های توسعه پایدار می باشد هدف اصلی تحقیق، کاربرد نظریه روستا-شهر در ارتقاء کیفی شهرهای کوچک و کنترل و هدایت توسعه پایدار و رشد این شهرها می باشد.روش این پژوهش، توصیفی – تحلیلی و پیمایشی است که از تحلیل-محتوا، تحلیل گرافیکی، تحلیل سوات و پرسشنامه در جمع آوری اطلاعات و درنهایت تحلیل و نتیجه گیری استفاده شده است.نتایج حاصل از این تحقیق در سطح کلان به صورت یک الگوی راهبردی برای توسعه پایدار روستا – شهر ها و در سطح طراحی به صورت ضوابط و مقررات فضاهای شهری ارائه می گردد که در شهر بایگ منجر به تدوین الگوی توسعه پایدار شهر گردیده است

کلیدواژه ها:

توسعه و رشد شهرها ، الگوی روستا شهر ، شهرهای کوچک ، توسعه پایدار ، ارتقاء کیفی