ارزیابی نقش گسترش کالبدی شهر پیرانشهر در ایجاد تغیرات کاربری روستاهایحومه با تاکید بر توسعه پایدار (نمونه موردی روستای شین آباد)

در جهان معاصر سکونتگاههای انسانی از کلان شهرها تا نقاط روستایی در تعامل با یکدیگر به حیات خود ادامه میدهند و با تکامل جوامع انسانی این ارتباط گستردهتر شده است. شهر و روستا دو عنصر اصلی در پهنه مناطق میباشند، این دو سکونتگاه انسانی با وابستگیها و پیوستگیهای ساختاری، کارکردی همواره با یکدیگر روابط اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و غیره داشتهاند. بر این اساس در این تحقیق به جهت اهمیت موضوع توسعه پایدار در نواحی پیرامون شهری، و اینکه مدیران شهری نتایج فعالیتهای خود را در مناطق و روستاهای حوزهی نفوذ شهرها ارزیابی نموده تا در فعالیتهای آتی بکار برند، گسترش کالبدی شهر پیرانشهر در مسیر روستای شین آباد با توجه به اصول توسعه پایدار مورد ارزیابی قرار گرفته است. هدف از این پژوهش بررسی و تحلیل نقش مدیریت شهری پیرانشهر در توسعه فیزیکی ناموزون شهر و اثرات زیست محیطیآن بر کاربری روستاهای پیرامونی میباشد. در واقع تحقیق حاضر در جهت پاسخ به این فرضیه که تغیرات کاربری اراضی کشاورزی روستای شین آباد متأثر از گسترش کالبدی -فضایی شهر پیرانشهر بوده است، شکل گرفته و جهت پاسخ به آن، تحقیق بر اساس روش تحلیلی-توصیفی با استناد به مطالعات میدانی -کتابخانه ای انجام و پس از تجزیه و تحلیل این نتایج حاصل گردیده است که رابطه اساسی بین ارتباط شهر و روستا و شاخصهای پایداری وجود دارد و عملکرد ضعیف و ناکارآمد نظام یکپارچه مدیریت شهری نقشی اساسی در ناپایداری توسعه کالبدی داشته است.

کلیدواژه ها:

توسعه کالبدی ، کاربری اراضی ، توسعه پایدار ، روستای شین آباد