روند طراحی مجتمع آموزش موسیقی ایرانی با رویکرد معماری ایرانی

طراحی مجتمع آموزش موسیقی ایرانی با رویکرد معماری ایرانی که هدف اصلی نگارندگان بوده ، در این پژوهش دنبال می گردد از آنجا که معماری و موسیقی اصیل، تخصصی و جدی، جای خویش را به هنرهای فانتزی و تجاری بخشیده اند، در اینبرهه از زمان نیاز به یک تحول و دوباره نگری به این عرصه های هنری به شدت احساس میگردد تا بتوان نه تنها هنرهای اصیل و ارزشمند گذشتگان را احیاء نمود، بلکه فضایی برای رشد و پرورش استعدادهای نهفته ایجاد کرد. مطالعات انجام گرفته همگی به بیان تئوریک و مبانی نظری مربوط به معماری ایراتی و موسیقی ایرانی پرداخته اند و شیوه های عملی به کارگیریمعماری ایرانی در فضاهای معماری بیان نشده است و نیازمند پرداختن به این مسئله می باشد. این پژوهش، از آنجایی که به بررسی و توصیف بنیادی و همه جانبه در خصوص مجتمع آموزش موسیقی ایرانی با رویکرد معماری ایرانی می باشد، از نوع توصیفی تحلیلی و همچنین با توجه به هدف پژوهش از نوع کاربردی محسوب می شود. در این - نوشتار، کوشش به عمل آمده است تا ابتدا به روش توصیفی و بر اساس مطالعات کتابخانه ای و سپس به روش میدانی ادامه یابد. به دلیل گستردگی طرح در مراحل مختلف از ابزارهای متفاوتی استفاده خواهد شد، روش تجزیه وتحلیل اطلاعات دراینپژوهش مراجعه به استانداردها ومعیارهای متداول طراحی معماری به انجام خواهدگرفت. نتایج حاصله در این پژوهش حاکی از آن است که موسیقی را با اصطلاحاتی چون ملودی، هارمونی و ریتم توصیف می کنند و ترکیبات موسیقایی با تأکید بر هر یک از این سه عنصر به وجود می آیند. از این میان ریتم و هارمونی به عنوان دو عنصر اصلی مشترک ما بین موسیقی و معماری محسوب می شوند؛ ریتم مهم ترین نقطه مشترک بین موسیقی و معماری است. تکرار پی در پی یک حرکت پایا در زمان مشخص را در موسیقی که می توان به خوبی در معماری به کار گرفت، هارمونی ویژگی دیگریاست که وجه اشتراک موسیقی و معماری محسوب می شود. در معماری شاید بتوان در بخش مربوط به اکوستیک بنا از این عامل خاص بهره گرفت .

کلیدواژه ها:

معماری ، موسیقی ، ریتم ، هارمونی ، معماری ایرانی