بهینه سازی خطوط مسافری راه آهن ایران: مطالعه موردی مسیر تهران-خوزستان

برنامه ریزی خط یک تصمیم استراتژیک و بلند مدت در حوزه برنامه ریزی مسافر در راه آهن می باشد. برای برنامه ریزی خط از مدل سازی ریاضی (مدل های خطی و غیر خطی)استفاده می شود. در این مقاله یک مدل جدید یاضی برای برنامه ریزی خطی ارائه می گردد که دارای محدودیت های تقاضا، جابجایی مسافرین مستقیم و حد بالا و پایین تعداد قطارهای عبوری از هر کمان شبکه استو تابع هدف ارائه شده به گونه ای است که با توجه به طول مسیر مسافرین و طول خطوط انتخابی ، اختلاف بین ظرفیت ایجاد شده با کل مسافرینی که به صورت مستقیم جابجا می شوند را کمینه می کند. این مدل با استفاده از اطلاعات واقعی برای مسیر راه اهن تهران-خوزستان ÷یاده سازی شده و جواب های بهینه توسط یک نرم افزار بهینه سازی بدست می آید. در پایان جواب بدست آمده از مدل بهینه سازی مورد بررسی و تحلیل قرار گرفته است.

کلیدواژه ها:

برنامه ریزی خط ، برنامه ریزی عدد صحیح ، مسافرین مستقیم ، خطوط بهینه