بررسی فرایند تبدیل بارش به رواناب در حوضه فاقد ایستگاه هیدرومتری با استفاده از مدل HEC.HMS مطالعه موردی: زیر حوضه دم تنگ داراب

آب ضروری ترین و مهمترین جزء مجموعه طبیعی مورد نیاز برای بقا زندگی انسان،پیشرفت و بهبود آن به شمار می رود.و مهمترین نقش مهمی در خسارت رساندن به انسان و تجهیزات آن دارد.بنابراین برآورد رواناب حاصل از بارش و محاسبه تلفات در حوضه ها امری ضروری است.در این پروژه بر اساس مدل HEC-HMS که مدلی کامپیوتری برای برآورد بارش به رواناب از سوی ارتش امریکا ارائه شده است میزان رواناب مشخص شد،و با توجه به عدم در دسترس بودن پارامتر ها و آمارهای مربوط که برای محاسبه رواناب و سایر پارامتر ها استفاده می شود از پارامتر های که ساده و در دسترس بود استفاده شد.برای محاسبه تلفات لز روش SCS که در آن ابتدا گروه هیدرولوژیکی خاک و سپس CN مشخص شد و برای روندیابی سیل از روش lag استفاده شد و نتایج مربوط به دبی را به ما نشان داد.و زیر حوضه ها بر اساس میزان دبی پیک اولویت بندی شدند و زیر حوضه 6 بیشترین دبی را داشت.و نتایج نشان داد که هر چه میزان نفوذ پذیری کاهش و شیب منطقه و درصد اراضی غیر قابل نفوذ افزایش یابد دبی مربوط افزایش و میزان سیل خیزی در حوضه افزایش و فرسایش زیادی ایجاد می شود.

کلیدواژه ها:

بارش ، رواناب ، زیرحوزه دم تنگ داراب ، CN ، HEC-HMS ، SCS