مقایسه روش های سازه ای قدیمی و نوین مهار سیلاب و بیان اقدامات جهانی مقابله با سیل

در حقیقت سیل یک پدیده هیدرولیکی - هیدرولوژیکی است که در زمینهای مجاور رودخانه ها، سدها یا منابع آب همراه با تخلیه شدید آب به وقوع می پیوندد. از میان مخاط رات طبیعی (در مقایسه با زلزله، خشکسالی و ...) سیلاب بیش از یک سوم کل خسارات و دوسوم کل تلفات را به خود اختصاص داده است . در سیلی که در آگوست 1954 در اثر ریزش شدید باران در تهران رخ داد ده هزار نفر کشته شدند . با توجه به اهمیت وقوع سیل استفاده از تجارب بین المللی برای کاهش خطرات آن از اهمیت خاصی برخوردار است . بر اساس تجارب جهانی راههای مقابله با سیلاب به دو بخش سازه ای (نظیر احداث بندهای خاکی، کیسه های شنی و ...) و غیرسازه ای (مانند مدیریت سیلاب، ایجاد سیستمهای پیش بینی و هشدار وقوع سیل و ...) تقسیمبندی می شود. در این مقاله به برخی از روشهای مهم و کاربردی سازه ای قدیمی و نوین اشاره شده و در قسمت نتیجه گیری و پیشنهادات ضمن ذکر مزایا و معایب آنها مقایسه ای بین روشها صورت می گیرد. در ادامه به صورت موردی تجربیات مقابله با سیلاب در چند کشور سیل خیز جهان ذکر می گرد د. در بخش نتیجهگیری و پیشنهادات با جمع بندی کارهای انجام شده در این کشورها راهکارهایی برای مقابله با سیلاب در مناطق شهری ارائه میشود امید است که این راهکارها برای کشور عزیزمان ایران که در معرض آسیب سیل است مفید باشد.

کلیدواژه ها:

سیل ، روشهای سازه ای ، رو شهای غیر سازه ای ، زلزله ، سیستم پیش بینی و هشدار وقوع سیل ، هیدرولیکی و هیدرولوژیکی