بررسی تأثیر مقادیر مختلف کودهای آلی و شیمیایی و تلفیقی بر عملکرد و اجزای عملکرد باقلا

استفاده از منابع زیست محیطی به طریق صحیح می تواند گامی در جهت افزایش بهره وری و کاهش آلودگی زیست محیطی اعمال نماید و در این راستا شناخت و حرکت در جهت استفاده از کودهای آلی در زراعت باقلا به عنوان تثبیت کننده نیتروژن و جایگزین کودهای نیتروژنه مؤثر می باشد. این تحقیق به منظور مطالعه اثر مقادیر مختلف نیتروژن، کود دامی و کود بیولوژیک نیتروکسین برعملکرد و اجزای عملکرد باقلا در سال زراعی 1389 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد لاهیجان واقع در روستای کته شال به صورت بلوک های کامل تصادفی در 3 تکرار اجرا شد. فاکتورهای آزمایش شامل کود در 12 سطح: شاهد =N1و30 کیلوگرم نیتروژن در هکتار=N2 و 60 کیلوگرم نیتروژن در هکتار=N3کود دامی=N4کود زیستی نیتروکسین =N5کود دامی +30 کیلوگرم نیتروژن در هکتار=N6کود دامی + 60 کیلوگرم نیتروژن در هکتار=N7 کود زیستی نیتروکسین + 30 کیلوگرم نیتروژندر هکتار =N8کود زیستی نیتروکسین + 60 کیلوگرم نیتروژن در هکتار=N9کود زیستی نیتروکسین + کود دامی =N10کود دامی + کود زیستی نیتروکسین + 30 کیلوگرم نیتروژن در هکتار=N11 و کود دامی + کود زیستی نیتروکسین + 60 کیلوگرم نیتروژن در هکتار=N12 می باشد. نتایج در این پژوهش نشان داد که بیشترین عملکرد دانه در تیمار N6 (5763)و N7)5517 به دست امد.

کلیدواژه ها:

باقلا ، کود نیتروژن ، کود دامی ، کود زیستی نیتروکسین