استفاده از توان رقابتی ژنوتیپهای لوبیا با علفهای هرز در جهت کاهش مصرف علفکش

به منظور ارزیابی توانایی رقابتی هفت ژنوتیپ لوبیا (با تیپ رشد متنوع) در برابر جمعیت طبیعی علفهای هرز، آزمایشی در سال زراعی 1388 در مزرعه پژوهشی دانشگاه بوعلی سینا همدان به اجرا در آمد. این تحقیق به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی در چهار تکرار انجام گرفت. تیمارها شامل هفت ژنوتیپ لوبیا (اخت ر- درخشان لاینD81083-لاینKs31169- گلی- ناز و صیاد ودو سطح کنترل و عدمکنترل علفهای هرز بودن د. در هر تکرار یک کرت بدون کاشت لوبیا نیز به عنوان شاهد علفهرز در نظر گرفته شد. بیوماس کل علفهای هرز در پایان فصل رشد مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که ژنوتیپهای مختلف لوبیا از نظر تاثیر بر بیوماس علف های هر ز اختلاف معنی داری با شاهد داشتند. همچنین اختلاف بین ژنوتیپهای مختلف معنیدار بود، به طوریکه ژنوتیپهای ایستاده و رشد محدود (اختردرخشان و لاینD81083 بیشترین، و ژنوتیپهای رونده و رشد نامحدود (گلی و ناز) کمترین بیوماس و تراکم علفهای هرزرا دارا بودند. این نتایج با عملکرد ژنوتیپهای لوبیا در ارتباط بود، به طوریکه ژنوتیپ های ایستاده و رشد محدود (اختردرخشان و لاینD81083 به طور متوسط 28 درصد و ژنوتیپهای رونده و رشد نامحدود (گلی و نا ز) به طور متوسط 14 درصد در رقابت با علفهای هرز کاهش عملکرد نشان دادند. در کل میتوان نتیجه گرفت که ژنوتیپ های ایستاده و رشد محدود در رقابت با علفهای هرز از حساسیت بیشتری برخوردارند و ژنوتیپهای رونده به دلیل سایهاندازی بیشتر نیاز کمتری به کنترل علفهای هرز و مصرف علفکش دارند