مطالعه اثر سطوح مختلف کادمیم و شوری روی عملکرد واجزاء عملکرد گیاه داروئی ماریتیغال

پیشرفت وتوسعه تکنولوژی وافزایش جمعیت بخصوص درمناطق شهری وصنعتی از عوامل فزاینده آلاینده به حساب می آیند در راستای افزایش تقاضا در استفاده ازگیاهان داروئی ،سیستم های طبیعی داروئی درصنعت داروشناسی به خوبی مورد مطالعه قرار گرفته است.از آن جمله گیاه ماریتیغال است که نقش عمده در درمان بیماریهایی چون سیروز کبدی دارند . از آنجائیکه شوری و مسئله عناصر سنگینی همچون کادمیوم هر دو مواردی هستند که یکی رشد گیاه را محدود کرده و دیگری باعث می شود سلامت انسانها و مصرف کنندگان آن به خطر بیفکند در حال حاضر از موضوعات مهم و اساسی می باشند که در دهه های اخیر توجه بسیاری در این زمینه در گیاهان زراعی پرداخته شده است. افزایش جذب کادمیم در شرایط شور در بسیاری از گیاهان گزارش شده است آبیاری با آب شور، حلالیت این فلز سنگین را در خاک افزایش م یدهد و توانایی ریشه در جلوگیری از جذب آن را کاهش داده و جذب عناصری مانند سدیم،کادمیوم، مس، روی توسط گیاه را افزایش می دهد به همین منظور آزمایشی در سال 89-88 بر روی گیاه ماریتیغال در مرکز تحقیقات کشاورزی اصفهان به صورت گلخانه ای در 3 سطح آب باشوریهای 4 ، 8 ، 0/5 دسی زیمنس بر متر به عنوان فاکتور اصلی و غلظتهای مختلف کادمیوم درسه سطح 20 ، 10 ، 0 mg/kg به عنوان فاکتور دوم با سه تکراردر در قالب یک طرح اسپلیت فاکتوریل با دو فاکتور نظر گرفته شد. میزان عنصر کادمیم با دستگاه جذب اتمی اندازه گیری شد. صفت فنولوژیکی و زراعی تعداد روز تا رسیدگی ، وزن هزار دانه ،قطر کاپیتول ، ارتفاع ساقه ، تعداد بذر، وزن بذر درهر کاپیتول وعملکرد دانه در هر کاپیتول نیز اندازه گیری شد . نتایج حاصل ازتجزیه واریانس صفات تحت تأثیرشوری وکادمیم نشان می دهد که تجزیه واریانس شوری روی صفات وزن هزاردانه ،ارتفاع ساقه ،وزن بذر درهر کاپیتول و عملکرد معنی دار شد.