بررسی دو روش شیمیایی و به نژادی روی بیماری فوزاریومی پیاز

یکی از مشکلات گیاه پیازAllium cepaاعم از خوراکی و بذری، بیماری پوسیدگی فوزاریومی است، که در اثر قارچ Fusarium oxysporum f.sp. Cepa ایجاد می شود که از گروه بیمارگرهای خاکزاد به حساب می آید. در صورت عدم کنترل این بیماری، خسارات قابل توجهی برحسب میزان آلودگی و شدت بیماری در تولید وارد می گردد، بالاخص که سبب کاهش تولید بذر می شود. از این رو، تحقیقات در خصوص روش های مبارزه و کنترل این بیماری شامل به نژادی و کنترل شیمیایی در سطح مزرعه در قالب طرح بلوک های تصادفی صورت گرفت. بررسی ها روی 10 ژنوتیپ شامل 8 توده پیاز بومی در مقایسه با 2 توده پیاز خارجی انجام گردید. نمونه برداری ها در 3 تاریخ صورت گرفت و پس از هر بار نمونه برداری و بررسی صفات مورد نظر ،شدت بیماری، درصد آلودگی و شاخص بیماری محاسبه گردید و نتایج حاصله به روش آزمون چند دامنه دانکن و نرم افزارهایSPSS و SAS مورد تجزیه قرار گرفت. در این آزمون، ژنوتیپ های طیف مقاوم و به ترتیب شامل سفید کاشان، سفید قم و قرمز آذر شهر، بیشترین مقاومت را نسبت به بیماری فوزاریومی نشان دادند و همچنین مقایسه اثر قارچ کش بر توده های مختلف نشان داد که اثر قارچ کش رورال تی- اس بر توده های مورد آزمون با اثر معنی دار از یکدیگر متمایز هستند و سبب کاهش اثر بیماری گردید.