مبانی فلسفی تعلیم و تربیت دینی در مکتب تربیتی صادقین(علیهماالسلام) با تأکیدبر دیدگاه آیت اله جوادی آملی

از منظر قرآن انسان مخلوق ممتازی است که با هدف ویژه آفریده شده، هرگز بیهوده نبوده، گزاف و عبث درحریم آفرینش وی راه نیافته، باطل و رها نیست؛ ﴿أیحْسب الْإنسان أن یتْرک سدًى ؛قیامت: 36 ﴾ ،تحقق هدف آفرینشانسان تنها در پرتو تعلیم و تربیت میسراست؛ به این منظور ،خداوند متعال انسان را به نیروی عقل و ابزار معرفتتجهیز کرد و پیامبرانی را با براهین روشن و احکام و قوانین متین برانگیخت و رسالت سنگین تعلیم و تربیتانسان را به آنان سپرد.این مقاله برخی از نقطه نظرات آیت اله جوادی آملی پیرامون مکتب تربیتی امام محمدباقر و امام جعفر صادق(علیهماالسلام) را مورد توجه قرار داده است. روش مورد استفاده توصیفی- تحلیلی است.رسالت مربیان در عرصه تعلیم و تربیت آن است که منابع اصیل دین را مطرح کنند؛ بشناسانند و به هدف تربیتانسان، معرفتی عمیق داشته باشند.

کلیدواژه ها:

تربیت دینی ، تربیت اسلامی ، مبانی فلسفی تربیت دینی