استفاده از بقایای درخت خرما

حفظ سطح رفاه ویا در صورت امکان افزایش سطح رفاه مادی جامعه و قدرت بیشتر اقتصادی و جلوگیری از کاهش درآمد ناخالص ملی، همگی در پی تأکید بر توسعه صادرات غیر نفتی قابل دستیابی است و تولید و توجه به مواد و کالاهای ارز آوری که با کمترینهزینه تولید در سطح روستاهای کشور به دست می آیند، هرچند در مقادیر کم، با ارزش بالایی که دارند؛ قابلیت صادرشدن به استانهای مجاور و حتی خارج از کشور را دارند. کمبود و گرانی خوراک و نهاده های مورد نیاز دام و طیور و آبزیان) ذرت، کنجالهسویا و غیره( بسیار محسوس میباشد. با استفاده از دستگاه های مکانیکی و خردکن نسبت به استفاده از بقایای خرما بعد از شیرهگیری و تولید سرکه و الکل و یا خرمای وازد )غیر خوراکی( بعد از بسته بندی در مناطق خرما خیز جهت تهیه خوراک دام و طیور استفاده میشود. این امر در جهت استفاده از بقایای محصولات کشاورزی منطقهای و کاهش قیمت تمام شده خوراک دام برایدستیابی به راندمان بهتر از مصرف آب، کود و زحمت کشاورزان که برای تولید محصولات اصلی )خرما( به کار گرفته می شوند،می تواند برای آنها نیز تولید درآمد نماید. همچنین با استفاده از فرآورده های فرعی خرما نظیر تفاله های باقیمانده بعد از شیره گیری، تهیه الکل ، خرمای وازده و هسته خرما در صنایع بسته بندی، سرشاخه های هرس شده درخت خرما علاوه بر تولید خوراک دام در پیشگیری از آلودگی محیط زیست می تواند کمک نماید. در این مقاله ابتداء مروری بر تحقیقات انجام شده در این زمینه در جهان و داخل کشور انجام گردید و سپس راهکارهای اجرایی تولید این خوراک جدید در ایران پیشنهاد شده است.

کلیدواژه ها:

خرمای وازد ، سرشاخه خرما ، خوراک دام و طیور ، بلوک غذایی