مقایسه اثر بازدارندگی دو گیاه رازیانه و گزنه روی باکتری Ralstonia solanacearum در شرایط آزمایشگاهی

بیماری پژمردگی آوندی گوجه فرنگی توسط باکتری Ralstonia solanacearum ایجاد شده و در جهان از نظر میزان خسارت روی سیب زمینی و گوجه فرنگی اهیمتی ویژه دارد. هدف از این مطالعه، بررسی اثر ضد باکتریایی عصاره الکلی گیاهان رازیانه.( Foeniculum vulgare Mill ( و گزنه ) Urtica dioica L. ( بر روی باکتری عامل پژمردگی آوندی و همچنین تعیین حداقل غلظت مهارکنندگی رشد و کشندگی در شرایط آزمایشگاهی بود. بررسی خاصیت ضد میکروبی گیاه رازیانه و گزنه توسط روشهایانتشار دیسک و رقت سازی در لوله، به ترتیب به منظور تعیین قطر هاله بازدارنده رشد و مقدار حداقل غلظت بازدارنده و کشندهپس از انتقال به محیط کشت مولر هینتون آگار با استفاده از غلظت های مختلف عصاره انجام شد. نتایج مبین آن بود که عصاره اتانولی گیاهان رازیانه و گزنه بترتیب با غلظت اولیه 033 و 033 میلی گرم بر میلی لیتر بترتیب باعث ایجاد هاله بازدارنده ای به قطر حدود 0 و 5 میلی متر و به ترتیب در غلظت های18/75و4/68میلی گرم بر میلی لیتر برای گیاه رازیانه خاصیت کشندگی وخاصیت بازدارندگی و به ترتیب در غلظت های12/5و3/12میلی گرم بر میلی لیتر برای گیاه گزنه خاصیت کشندگی و خاصیت بازدارندگی رشد در بیوار 0/ نژاد 0 باکتری Ralstonia solanacearum داشت.

کلیدواژه ها:

حداقل غلظت مهارکنندگی ، حداقل غلظت کشندگی ، رازیانه ، گزنه ، باکتری پژمردگی آوندی ، Ralstonia solanacearum