بررسی رابطه ی معناداری بین نوع محصول کشاورزی و امکان سنجی تحققِ جذب گردشگر کشاورزی اگریتوریست در استان خراسان جنوبی

امروزه گردشگری کشاورزی به عنوان محرکی برای اقتصاد ناموزون بخش کشاورزی و گرایشی به ریشه های احساسی و نوستالژیک شهروندانِ دنیای مدرن و به سبب عواملی همچون بازدید یا مشارکت در فعالیت های مزرعه، خرید مستقیم محصولات، گذراندنیک شب در مزرعه، کنجکاوی وآموختن درمورد مزرعه ومحصولات کشاورزی توانسته است جامعه ی هدف گسترده ای ایجاد کند. استان خراسان جنوبی با پتانسیل های کشاورزی فراوان در محصولاتی مانند زرشک ، انار و به خصوص زعفران و قابلیت های انواع گردشگری مانند گردشگی طبیعت ، نجوم ، ژئوتوریسم و بیابان گردی می تواند تبلور فضایی خاصی در زمینه ی گردشگریکشاورزی را رقم بزند. هدف پژوهش حاضر شناسایی قابلیت ها و توانمندی های گردشگری استان خراسان جنوبی در راستای اولویت بندی پهنه های واجد پتانسیل جذب گردشگر به منظور ارتقای گردشگری کشاورزی می باشد. به این منظور پس ازشناخت معیارها و زیرمعیارهای گردشگری کشاورزی با استفاده از روش تحلیل سلسله مراتبی AHP در نرم افزارSUPER DECISION مدل گردشگری کشاورزی خراسان جنوبی تبیین و با ورود داده های کمی و کیفی 22 زیرمعیار مدل، امتیاز هر شهرستان در متغیر امکان سنجی تحقق پذیری جذب گردشگر کشاورزی مشخص گشت و شهرستان های استان در چهارپهنه قرار گرفتند. سپس امتیاز هر شهرستان از چهار زیرمعیار که به متغیر نوع محصول ارتباط داشتند هم جداگانه محاسبه شد.ضریب همبستگی پیرسون این هشت جُفت داده در نرم افزار SPSS 9.0 است که نشان می دهد رابطه ی معناداری بین امکان ، سنجی تحقق جذب اگریتوریست در استان خراسان جنوبی و نوع محصول کشاورزی مزارع و باغات وجود دارد

کلیدواژه ها:

گردشگری کشاورزی ، استان خراسان جنوبی ، ضریب همبستگی پیرسون ، روش تحلیل سلسله مراتبی AHP ، زعفران