بررسی اثر بازدارندگی عصارههای مختلف پنچ گونه گلسنگ روی باکتری Ralstonia solanacearum عامل پوسیدگی سیبزمینی در شرایط آزمایشگاه

سیبزمینی از جمله گیاهانی است که سالیانه خسارت فراوانی بر اثر تهاجم باکتری Ralstonia solanacearum در مزارع و انبار به آن وارد میشود. رایجترین روش کنترل آن استفاده از باکتریکشها از جمله آنتیبیوتیکها میباشد که گاهی حین فرآوری نیزحذف نشده و با محصول نهایی وارد بدن مصرف کننده میشود. استفاده از خاصیت بازدارندگی عصارههای مختلف گلسنگ میتواند از جمله روشهای همگام با طبیعت و کم خطر در مدیریت این بیماری باشد. در این پژوهش 5 گونه گلسنگ از منطقه ارسبارانجمعآوری شد، عصارهها پس از خشک و پودر کردن گلسنگها با دستگاه سوکسله با استفاده از 3 حلال متانول، دی اتیل اتر واستون تهیه شدند. در بررسی اثر بازدارندگی عصارههای گلسنگی، از سوسپانسیون کشت 42 ساعته باکتری )با غلظت حدود cfu/ml - )017 019 روی محیط کشت جامد استفاده بعمل آمد. در هر پتریدیش سه دیسک شامل یک دیسک شاهد مثبت تتراسایکلین یا استرپتومایسین، یک دیسک شاهد منفی حاوی حلال خنثی DMSO و یک دسک آغشته به عصاره گلسنگ قرار داده شد. پس ازطی دوره انکوباسیون قطر هالههای بازدارنده از رشد در اطراف دیسکها اندازه گرفته شد. دادههای حاصل در سه تکرار بر پایه طرح کاملاً تصادفی مورد تجزیه و تحلیل اماری قرار گرفت. نتایج نشان داد که عصاره دی اتیل اتر Parmelina tiliace با ایجاد هاله 5 میلی متر، بر روی باکتری مورد مطالعه اثر گذارتر از آنتیبیوتیک استرپتومایسین که هیچ تأثیری روی / بازدارندهای به قطر 77باکتری نداشت و در حالت کلی گلسنگهای Parmelina tiliace و Anaptychia setifera اثر بازداندگی بیشتری نسبت به دیگر گلسنگها روی باکتری Ralstonia solanacearum در آزمایشگاه داشتند

کلیدواژه ها:

فعالیت ضد باکتریایی ، عصاره گلسنگی ، آنتی بیوتیک ، Ralstonia solanacearum ، سیبزمینی