بررسی دیدگاه کارشناسان نسبت به امکان سنجی توسعه تشکل های آب بران (مطالعه موردی:شکه آبیاری)

یکی از مهمترین مشکلاتی که کشور ایران با آن مواجه میباشد، کمبود منابع آب شیرین است، که باتوجه به مصرف بخش عمده ای از این منابع در بخش کشاورزی، مدیریت تقاضای آب در این بخش یکی از مهمترین راهکارها جهت مقابله با محدودیت های موجود منابع آبکشور است. توسعه تشکلهای آببران زمینه مدیریت منابع آب کشاورزی را ممکن میسازد. این تحقیق نیز با هدف امکان سنجی توسعه تشکلهای آببران در استان خوزستان صورت گرفته است. پژوهش حاضر از لحاظ پارادیم، کمی و از لحاظ جهت گیری و هدف، از نوع پژوهشهای کاربردی است و از دسته تحقیقات توصیفی، همبستگی است. جامعه آماری تحقیق تمامی کارشناسان صاحب نظر در شرکت آب و برق خوزستان در زمینه تشکلهای آببران میباشد ( 40 نفر)، که مورد سرشماری قرار گرفتند. ابزار اصلی تحقیق پرسشنامه بود که روایی آن بوسیله پانل متخصصان و پایایی ابزار تحقیق نیز بهوسیله ضریب آلفای کرونباخ برای بخشهای مختلف پرسشنامه احراز گردید 0/87زمینههای مورد بررسی شامل زمینههای اقتصادی، اجتماعی، زیرساختی، محیطی و حمایتی بود. نتایج بهدست آمده نشان داد که بین شرایط موجود و مطلوب در همه مولفهها بهجز مولفههای دسترسی به خدمات عمومی و دسترسی به جاده آسفالته و جمعیت ساکن در روستا، تعداد مصرفکنندگان و تعداد تولیدکنندگان تفاوت معنیداری در سطح 99 درصد وجود دارد، که نشان دهنده نبود زمینه های مناسب برای تشکیل تشکلهاست. مهمترین زمینههای توسعه تشکلها در شرایط موجود زمینههای محیطی و زیرساختی و در اولویتهای بعدی زمینههای اجتماعی، اقتصادی و حمایتی است، ولی در شرایط مطلوب زمینههای اقتصادی و حمایتی دارای اولویت بالاتری هستند

کلیدواژه ها:

تشکلهای آببران ، مطالعات امکانسنجی ، انتقال مدیریت