بررسی تأثیر کودآلی ورمی کمپوست، باکتری تیوباسیلوس و کود شیمیایی گوگرد بر عملکرد و اجزاء عملکرد سویا در کشاورزی پایدار

این تحقیق به منظور بررسی تأثیر کودآلی ورمی کمپوست، باکتری تیوباسیلوس و کود شیمیایی گوگرد بر عملکرد و اجزاء عملکرد سویا در کشاورزی پایدار در سال زراعی 91-90در شهرستان نورآباداستان لرستان بصورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوکهایکامل تصادفی در سه تکرار انجام گردید. تیمارهای آزمایش عبارتنداز: فاکتور A کود آلی ورمی کمپوست در 2 سطحV0= عدم کاربرد و 1V=کاربرد 5 تن در هکتار ورمی کمپوست؛ فاکتورBباکتری جنس تیوباسیلوسThiobacillusدر 2 سطحT0=عدم کاربرد وT1=کاربرد باکتری تیوباسیلوس و فاکتورC کود شیمیایی گوگرد در 3 سطحS0=عدم مصرفS1=200 کیلوگرم در هکتار وS2=400 کیلوگرم در هکتار است. صفات مورد بررسی در این پژوهش شامل تعداد غلاف درشاخه فرعی ، تعداد غلاف درشاخه اصلی بوته، تعداد دانه در غلاف، درصد روغن ، درصد پروتئین، عملکرد بیولوژیک و عملکرد دانه درهکتار می باشد.نتایج جدول مقایسه میانگین برای عملکرد دانه در تیمارهای مختلف نشان داد که بیشترین میزان عملکرد مربوطبه تیمار کاربرد کودآلی ورمی کمپوست، باکتری تیوباسیلوس و کود شیمیایی گوگرد با 4390.17 کیلوگرم در هکتار و کمترین میزان عملکرد مربوط به تیمار عدم کاربرد کودآلی ورمی کمپوست، باکتری تیوباسیلوس و کود شیمیایی گوگرد با 2326.82 کیلوگرم در هکتار عملکرد دانه می باشد.

کلیدواژه ها:

سویا ، کودآلی ورمی کمپوست ، باکتری تیوباسیلوس ، کود شیمیایی گوگرد ، عملکرد و اجزاء عملکرد