نگاه پاک و معماری پاک

همواره بناهای به جا مانده از معماران ایرانی با درون مایه های عرفان و اشراق و اعتقادات به پا خاسته از فرهنگ و مذهب در طول تاریخ مایه ی افتخاری و سربلندی ما بوده است. اما به راستی تا به چه اندازه قدر داشته های خود را دانسته ایم و از مفاهیم آن در طراحی های ساختمان هایمان استفاده کرده ایم؟ و یا فقط بر، نام ها و بناهای اجدادمان بالیده ایم و لحظه به لحظه شاهد نابودی و به خاطره پیوستن آن ها هستیم.فضای خانواده ایرانی همواره بر پایه های؛ اصالت، صداقت، پاکی و قداست و بر ستون هایی از ایمان و اعتقاد استوار بوده است.معمار ایرانی با باور بر این مفاهیم و با توکل به بزرگ معمار هستی قلم بر دست گرفته و به طراحی می پرداخته است و همواره در کنار چیدمان فضایی و سلسله مراتب های به کار گرفته شده در طرح، نقش حجاب و محرمیت را مد نظر داشته است تا به کمکی طراحی گامی موثر در حفظ و بقای خانواده بر دارد . نوشته حاضر ازروش تحقیق توصیفی – تحلیلی ودربسترمطالعات کتابخانه ای و رجوع به مدارک و اسناد مربوطه صورت پذیرفته است؛سعی شده است که با نگاهی نو به داشته های معماری خودبه تحلیل سلسله مراتب و درونگرایی وبرون گرایی به عنوان دو مفهوم ارزشمند و مرتبط با حجاب ومحرمیت بپردازیم. باشد که با بروز رسانی این مفاهیم و با عبور دادن آن ازفیلتر زمان، در کنار فرهنگ ایرنی –اسلامی ، نگاهی نو به بحث حریم و حجاب در طراحی ها داشته باشیم .

کلیدواژه ها:

معماری مسکن ایرانی ، حجاب و محرمیت ، سلسله مراتب ، درونگایی وبرونگرایی