معماری همساز با اقلیم راهی به سوی توسعه پایدار مطالعه موردی: شهر اسکو

با توجه به اهمیت موضوع پایداری و نیاز مبرم جوامع به کنترل میزان تولید و مصرف انرژی، زمینه سازی برای پایداری یکی از مفاهیم اصلی مطرح در این زمینه است. این زمینه سازی مستلزم سنجش وضعیت محیط و شناخت یکپارچه آنبر مبنای مشخصات طبیعی و جغرافیایی آن است. امروزه مصرف انرژی در دنیا روند رو به رشدی را طی می کند. در کشور ایران این روند، بطور میانگین در هر سال 01درصد رشد را نمایش می دهد. ادامه ی این روند روبه رشد، باعث ایجاد اختلال در بستر منابع طبیعی و سامانه های حامی حیات خواهد شد. از آنجا که توجه به ویژگی های اقلیمی و استفاده از مصالح بومی در فعالیت های معماری در هر منطقهیکی از اساسی ترین راهکارهای کنترل مصرف صحیح انرژی می باشد، لذا استفاده از الگوهای مطرح در معماری همساز با اقلیم، در طراحی و ساخت ابنیه پایدار در شهرها، می تواند راهگشا باشد.در تحقیق حاضر ویژگی های معماری شهر اسکو با استفاده از داده های دوره آماری 01 ساله ایستگاه سینوپتیک سهند )نزدیک ترین ایستگاه به شهر اسکو( به روش تحلیلی- توصیفی مورد بررسی قرار گرفته است و روش ماهانی برای تعیینمحدوده آسایش حرارتی در طول شبانه روز استفاده شده است. در نهایت راهکارها و پیشنهاداتی بر اساس این روش برای ساخت ابنیه پایدار در شهر اسکو ارائه گردیده است

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار ، معماری همساز با اقلیم ، انرژی ، اسکو ، روش ماهانی