بررسی اثر محلول پاشی روی بور و منگنز بر روی عملکرد و اجزای عملکرد لوبیاچیتی vulgaris L phaseolus

به منظور بررسی اثرات محلول پاشی عناصر کم مصرف روی، بور و منگنز بر روی لوبیای چیتی، آزمایشی در سال 1391 در مزرعه دانشکده کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد با استفاده از طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار و هشت تیمار اجرا گردید. تیمارهای آزمایش شامل روی، بور، منگنز، روی+بور، روی+منگنز، روی+بور+منگنز، بور+منگنز و شاهد(عدم مصرف عناصر کم مصرف) بودند. صفات اندازه گیری شده شامل: ارتفاع بوته، تعداد ساقه فرعی در بوته، تعداد گره در ساقه اصلی بوته و تعداد دانه در غلاف معنی دار بود. این نتایج نشان داد اثرات محلول پاشی تیمارهای آزمایش بر تمامی صفات جز تعداد ساقه فرعی در بوته، تعداد گره در ساقه اصلی بوته و تعداد دانه در غلاف معنی دار بود. این نتایج نشان می دهد در بین تیمارهای مختلف تیمار روی و روی+بور از طریق افزایش تعداد غلاف در بوته، وزن هزاردانه، عملکرد بیولوژیک و شاخص برداشت باعث افزایش عملکرد دانه شدند. عنصر منگنز به تنهایی باعث کاهش عملکرد و اجزای عملکرد شد و در هنگامی که با عناصر روی و بور به کار رفت اثرات آنها را کاهش داد و در صفاتی چون تعداد غلاف در بوته و عملکرد دانه در رتبه پائین تری نسبت به شاهد قرار گرفت. لذا براساس نتایج این آزمایش استفاده از عنصر کم مصرف روی به تنهایی با بصورت ترکیب با عنصر بور بصورت محلول پاشی در دو مرحله در لوبیای چیتی توصیه می شود.

کلیدواژه ها:

لوبیا چیتی ، محلول پاشی ، عناصر کم مصرف ، عنصر روی ، عنصر بور ، عنصر منگنز