بررسی تاثیر سه قارچکش جدید در مقایسه با چند قارچکش رایج در کنترل بیماری سفیدی پودری انگور
سال انتشار: 1392
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 18,235
فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
SAUCM01_106
تاریخ نمایه سازی: 14 مرداد 1393
چکیده مقاله:
بیماری سفیدک سطحی (حقیقی) انگور با عامل Erysiphe necator از مهمترین بیماری های خسارتزا بر روی درختان تاک در سراسر کشور می باشد. این بیماری در حضور شرایط محیطی مناسب باعث کاهش شدید کمیت و کیفیت محصول، افزایش هزینه های تولید و کاهش طول عمر درخت مو می گردد. در این بررسی به ارزیابی هفت قارچکش سیستمیک و غیر سیستمیک علیه سفیدک پودری انگور پرداخته شد. آزمایش در قالب طرح آزمایشی بلوک های کامل تصادفی با لحاظ 13 تیمار (11 تیمار قارچکش و دو تیمار شاهد) و هر تیمار مشتمل بر 4 تکرار در یک تاکستان کاملا آلوده و با سابقه آلودگی بالا در منطقه همدان انجام گردید. قارچکش ها و تیمارهای مورد بررسی عبارت بودند از: (1-فلینت 0/3 درهزار 2- فلینت 0/2 درهزار 3-فلینت 0/1 درهزار 4- تیوویت جت 4 درهزار 5- تیوویت جت 2/5 درهزار6- تیوویت جت 3 درهزار 7- تریمیدال 0/75 در هزار 8- توپاس به میزان 12/5 سی سی در یکصد لیتر آب 9- سولفور(گوگرد DF 80) 4 درهزار 10 گل گوگرد (کومولوس اس) به مقدار 75 کیلوگرم در هکتار 11- شاهد با آبپاشی 12- استروبی 0/2 درهزار 13- شاهد بدون هیچگونه آبپاشی و محلول پاشی. سمپاشی تیمارها در سه نوبت انجام و ارزیابی تیمارها 20 روز پس از آخرین سمپاشی با جمع آوری 20 برگ آلوده از هر واحد با استفاده از سیستم Rating و نمره دهی برگهای آلوده از 0-5 و خوشه های آلوده از 0-3 صورت گرفت. ضمناً درصد خوشه های آلوده به خوشه های سالم نیز محاسبه گردیده و سایر موارد از قبیل ایجاد گیاهسوزی یا عدم ایجاد گیاهسوزی نیز یادداشت برداری شد. تجزیه و تحلیل آماری داده هی حاصل از آزمایش نشان داد که تمام تیمارهای (قارچکشهای مورد استفاده) مورد آزمایش با تیمار شاهد در سطح 1% اختلاف معنی دار دارند. به ترتیب، قارچکشهای توپاس و تریمیدال از لحاظ میزان تاثیر در کنترل سفیدک سطحی انگور در گروه اول و قارچکشهای استروبی 0/2 درهزار، تیوویت جت 3 درهزار، تیوویت جت 2/5 درهزار، تیوویت جت 4 درهزار، فلینت 0/2 درهزار و فلینت 0/3 درهزار در گروه دوم قرار گرفته و از لحاظ آماری بین آنها اختلاف معنی داری وجود نداشته و تاثیر خوب و رضایت بخشی در کنترل سفیدک حقیقی مو داشتند. تیمارهای تریمیدال 0/75 درهزار و استروبی 0/2 درهزار نیز بعد از توپاس در کنترل بیماری به ترتیب در رتبه های دوم و سوم قرار گرفته و بین این دو تیمار نیز (تریمیدال و استروبی) از لحاظ میزان تاثیر و کارآیی، اختلاف معنی داری مشاهده نشد. تیمار سولفور(گوگرد DF 80) 4 درهزار ( از شرکت سارا پیمان) با کاهش کاهش 61/95 در تیمار قارچکش قرار گرفت که تقریبا رضایت بخش می باشد. تیمار گل گوگرد(کومولوس اس) مشابه بقیه تیمارها با دو تیمار شاهد اختلاف معنی دار نشان داد و در گروه چهارم(با کاهش 32/ 1 درصد از شدت بیماری) و در رتبه دهم از بین 11 تیمار قارچکش، قرار گرفت. از بین سموم مصرفی توپاس با تاثیز 81/83 درصد کاهش میزان و شدت بیماری در رتبه اول و فلینت 0/1 درهزار با تاثیر 20/4 درصد تاثیر، در رتبه آخر قرار می گیرد. ضمنا در این بررسی، هیچگونه اثر گیاهسوزی خاص و قابل توجهی در همه تیمارهای سم پاشی شده ( در شرایط آب و هوایی همدان) مشاهده نگردید.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محمدحسن بختیاری
عضو هیات علمی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی همدان
حسین خبازجلفایی
عضو هیات علمی موسسه تحقیقات گیاه پزشکی کشور
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :