اثر تنش خشکی بر شاخص پایداری کلروفیل و نسبت کلروفیل a و b و عملکرد دانه ژنوتیپ های لوبیا چیتی

به منظور ارزیابی تاثیر تنش خشکی بر شاخص پایداری کلروفیل و نسبت کلروفیل a و b و عملکرد دانه ژنوتیپ های گیاه لوبیا چیتی (Phaseolus vulgaris L.) آزمایشی به صورت کرت های خرد شده در قالب بلوک های کامل تصادفی در مزرعه پژوهشی دانشگاه زنجان به مرحله اجرا درآمد. در این آزمایش، سطوح آبیاری در دو سطح (آبیاری مطلوب در طی فصل رشد و تنش خشکی) در کرت های اصلی و ژنوتیپ های لوبیا چیتی (محلی خمین، COS16، صدری، KS21193، KS21191، KS21189) در کرت های فرعی قرار گرفتند. نتایج این بررسی نشان داد که نسبت کلروفیل a به b در شرایط تنش خشکی نسبت به شرایط شاهد افزایش یافت. در این تحقیق ژنوتیپ KS21191 که در شرایط تنش خشکی بیشترین عملکرد دانه را نسبت به سایر ژنوتیپ ها دارا بود، همچنین دارای بیشترین میزان پایداری کلروفیل b و محتوای کل کلروفیل (a+b) بود و این ژنوتیپ در هر دو شرایط شاهد و تنش خشکی کمترین میزان نسبت کلروفیل a به b را نیز نسبت به سایر ژنوتیپ ها دارا بود، که نشاندهنده کاهش کمتر کلروفیل b در این ژنوتیپ نسبت به سایر ژنوتیپ ها بود. همچنین ژنوتیپ صدری که دارای کمترین عملکرد دانه در شرایط تنش خشکی بود کمترین میزان پایداری کلروفیل a را نیز داشت.

کلیدواژه ها:

تنش خشکی ، شاخص پایداری کلروفیل ، عملکرد دانه ، لوبیا چیتی ، نسبت کلروفیل a به b