سنجش میزان قابلیت الکترونیکی شدن محلات شهری در ایران مطالعات مقایسه ای محلات کارمندان و کوی فرهنگ زنجان

نقش استقرار شهر الکترونیکی درتوسعه پایدارشهری ازمباحث روزشهرسازی جهان می باشد بهره گیری ازقابلیت های این فناوری جدید نشان ازتوان علمی و قدرت کشورها درتولید توزیع و استفاده ازدانش دارد با این حال داشتن توان بالقوه و ظرفیت های لازم فنی اقتصادی واجتماعی ازضروریات امکان ناپذیر آن محسوب میشود که سنجش آن نیاز به مطالعات امکان سنجی دارد دراین مقاله که با روش پیشمای میدانی و سنجش اماری انجام یافته است کوشیده شده است تا امکان سنجی بهره گیر یازقابلیت های فناوری اطلاعات و ارتباطات ازمنظر شهروندان مورد مطالعه قرارگیرد دراین پژوهش متغیرهای اصلی شهرالکترونیک که عمده آنها به میزان بهره گیری ازفناوری مربوط میشود درسطح دو مرحله با ابزار پرسشنامه درمورد سنجش قرارگرفته و درنهایت با تعیین ضرایب اهمیت این عوامل باروش AHP با قابلیت الکترونیکی شدن دومحله مورد مقایسه قرارگرفت نتایج نشان داد که محله کارمندان با مقدار عددی 0/667 نسبت به محله کوی فرهنگ با مقدار عددی 0/313 ازقابلیت بالاتری برای پذیرش و راه اندازی سایرخدمات شهر الکترونیک برخوردار است

کلیدواژه ها:

شهرالکترونیک ، شهروند الکترونیک ، میزان الکتریکی شدن ، کوی فرهنگ ، شهرک کارمندان