معماری و شهرسازی پایدار در امروز و دیروز

به نظر میرسد طراحی مطلوب و شایسته درهرخطه و اقلیم نیاز به درک چالشهایی دارد که معماری و شهرسازی درراه رسیدن به پایداری با آن دست به گریبان بوده است طراحی درحقیقت تلفیقی ازبهره گیری ازتکنولوژی امروزی با پاسخ هایی است که به واسطه درک عمیق و استفاده ازامکانات محیطی درگذشته حاصل شده است دراین مقاله ابتدا مفهوم پایداری درمعماری و شهرسازی امروز مورد بررسی و شناخت قرارمیگیرد سپس با پیگیری ردپای این مفهوم درمبانی فرهنگی معماری و شهرسازی سنتی ایران و بابازشناسی الگوهای اقلیمی به کاررفته درشهرهای حاشیه کویرایران نظیر یزد کرمان و کاشان کندوکاوی دراصول و ساخت و ساز و معیارهای معمارانه و شهرسازنه ای آنها صورت خواهد گرفت و درنهایت شباهت و تفاوت های این دو رویکرد سنتی و مدرن درنیل به ایجادپایداری مورد بررسی قرارخواهد گرفت شناخت و بازخوانی این الگوها و نیز بهره جستن ازآنها به نحوی که اصول پایداری درمعماری و شهرسازی امروزی تامین گردد معیارهایی را برای ایجادابنیه و شهری پایدار به دست خواهد داد که نه تنها بروز است بلکه عمیقا با آن محیط و ساکنانش عجین بوده و درشرایط گوناگون و درطول سالیانه مورد ازمایش قرارگرفته است

کلیدواژه ها:

معماری پایدار ، شهرسازی پایدار ، حاشیه کویر ایران