نگرشی بر استفاده از راهکارهای اقلیمی معماری بومی، با رویکرد صرفه جویی انرژی در معماری پایدار معاصر نمونه موردی: اقلیم گرم و خشک

درایران باتوجه به وجود منابع فراوان و گوناگونی اقلیمی میتوان با بهره گیری مناسب و صحیح ازانرژی های طبیعی مانند خورشید و بادمحیط زیست کشور را بصورت صرفه جو طراحی نمود امروزه به نظر می رسد که توسعه پایدارومفاهیم آن به خوبی با اهداف و مقاصد معماری و شهرسازی نوین سازگاربوده و میتواند به عنوان عاملی موثر جهت تحقق اهداف پایداریمطرح شود توسعه پایدار به معنای متعادل ساختن نیاز به توسعه و رشد درمقابل نیاز به طبیعت ومحیط زیست می باشد ضمن اینکه نیازهای نسل کنونی بدون درخطرقرارگرفتن نیازها و ارزوهای نسل های اینده براورده شود ازاین رو دراین نوشتار ابتدا اقلیم و بافت شهری مناطق گرم و خشک بررسی شده سپس رابطه ی عوامل اقلیمی با پایداری درمعماری بناها و ملاحظات تکنیکی همچون استفاده ازانرژی خورشید بادو... موردم طالعه قرارداده شده است درپایان نکات اساسی درطراحی فضاهای پایدارزیستی بیان شده و الگوهای پایدارهمساز بااقلیم این مناطق جهت طراحی ساختارهای پایدارو همچنین پیشبرد اهداف معماری همساز با اقلیم دراختیارمعماران قرار داده شده است

کلیدواژه ها:

معماری پایدار/معماری بومی ، اقلیم گرم وخشک ، صرفه جویی درانرژی