بررسی کیفیت سرزندگی یک فضای شهری،مقایسه معیارهای نظری با الگوهای رفتاری نمونه موردی: محور پیاده خیابان کوی نصر تهران

یکی ازمهمترین نیازهای روانی بشرشادمانی ونشاط است انسان همانند بسیاری دیگرازموجودات کره خاکی زندگی اجتماعی دارد و ازاین رونیاز وی به شادمانی به صورت نیاز به زندگی و فعالیت درمحیطی سرزنده متبلور میشود شهربهعنوان پیچیده ترین ماکن اجتماعی ساخته شده به دست بشر نیازمند آن است که بافتی سرزنده داشته باشد بافتی متشکل ازفضاهای شهری سرزنده که خیابان یکی ازآن هاست درمباحث مختلف طراحی شهری تعاریف مختلفی ازسرزندگی درفضاهای شهری امده که هرکدام معیارهای کالبدی مختلفی را برای سنجش این ویژگی دراختیارطراحان منظرو محیط قرار میدهند ولی آنچه اهمیت دارد تاثیری است که یک فضای شهری ازمنظر وانشناختی برشهروندان گذاشته انان را به انجام فعالیت های مفید ازجمله پایده روی درمسیرها تشویق می نماید و همچنین امکان انجام فعالیت های اقشار مختلف رادرکمال امنیت فیزیکی و روانی فراهم می اورد محورهای پیاده سواره ای که بواسطه کاربریهای مختلف تجاری تقویت میشوند میتوانند یکی ازقوی ترین انگیزه ها برای حضور فعال درشهرها را برای شهروندان فراهم اورند