بررسی جایگاه حمل ونقل انسان محوردرجنبشهای نوین شهرسازی

تاکنون نظریات متفاوتی درخصوص توسعه ی شهرها درجنبشهای مختلف شهرسازی مطرح شده است ازطرف دیگربرنامه ریزی حمل و نقل شهری به عنوان یکی ازموثرتری ابزارهدایت توسعه شهرو شکل دهی به محیط و ارتقای کیفیت زندگی مطرح است انسان به عنوان محور اصلی تصمیمات و برنامه های مرتبط به حمل و نقل و جابجایی شهری ازسالهاپیش مدنظر دست اندرکاران و مسئولین شهری است باتوجه به این که شهر بدون حضورعابرپیاده سرزندگی و نشاط خود را ازدست میدهد لزوم توجه به عابرین پیاده به عنوان بعدگمشده جهانی ضرورت طرح رویکرد مجدد به حرکت پیاده به عنوان سالم ترین اقتصادی ترین و پویاترین روش جابجایی و حمل و نقل شهری را ازاهمیت بالایی برخوردار نموده است لذا بررسی جایگاه حمل و نقل انسان محور درجنبشهای شهرسازی نوین و نقش آن درپایداری محیط موضوعی اساسی است که این مقاله درپی تحلیل و واکاوی آن است جهت تحقق این امر برانیم تا با روش توصیفی تحلیلی درقالب مطالعات اسنادی - کتابخانه ای به بررسی جایگاه این شیوه جابجایی درجنبشهای مطروحه و مقایسه تطبیقی آنها بپردازیم