تاثیر تمرینات تعادلی با تاکید بر حس عمقی بر تعادل و هماهنگی کودکان مبتلا به سندرم دان

تعادل و هماهنگی دو فاکتور اساس در زندگی روزمره هستند. برای تمام سنین برای انجام فعالیتهای روزمره و انجام فعالیتهای بدنی این دو فاکتور بسیار مهم و ضروری هستند. همچنین، تحقیقات نشان از آن دارد که کودکان مبتلا به سندرم در مهارتهای هماهنگی و تعادلی مشکلاتی نیز دارند. بنابراین، با توجه به مطالب گفته شده، هدف از پژوهش حاضر مطالعه اثر تاثیر تمرینات تعادلی با تاکید بر گیرنده های عمقی بر تعادل و هماهنگی کودکان مبتلا به سندرم دان می باشد. شرکت کنندگان در این پژوهش از کلیه دانش آموزان کم توان ذهنی، شهر تهران که در سال 96- 95 مشغول تحصیل می باشند تشکیل شده است با توجه به حجم وسیع جامعه مورد پژوهش برای انتخاب نمونه از روش نمونه های در دسترس استفاده شد. در نهایت 20 نفر که متناسب با اهداف تحقیق بودند انتخاب شدند. پس از انجام پیش آزمون با استفاده از چک لیست برمبنایی آزمون پردو و تست های تعادلی به صورت تصادفی در 2 گروه 10 نفره جای داده شدند. با استفاده از آزمون کلموگروف-اسمیرنوف برای نرمال بودن توزیع ها بررسی و ازتحلیل کوواریانس برای مقایسه گروه ها استفاده شد. نتایج حاصل از تحلیل کوواریانس نشان داد بین میانگین باقیمانده نمرات تعادل و هماهنگی آزمودنی ها برحسب عضویت گروهی تفاوت معنی داری مشاهده می شود (P<0/01). بنابراین، با ارایه مداخلات رشدی و برنامه ریزی استاندارد آن می توان تعادل و هماهنگی کودکان سندرم دان را بهبود داد. و همچنین از این مداخلات در محیط های خانه و مدرسه و حتی موسسات از آن استفاده کرد.

کلیدواژه ها:

برنامه تمرینات تعادلی ، هماهنگی ، سندرم دان