تاثیر دبی هوای خشک کننده و نحوه خشک کردن بر روی مدت زمان لازم برای خشک کردن انگور با زمانهای استراحت دهی در یک خشک کن خورشیدی

روشهای سنتی برای خشک کردن محصولات کشاورزی نیازمند صرف زمان طولانی بوده و مشکلات بهداشتی و کاهش کیفیت را نیز به همراه دارد اما انرژی خورشیدی منبعی تجدیدپذیر، پاک و رایگان است که می تواند از آن به عنوان منبع کمکی جهت حفظ منابع سوختی تجدید ناپذیر بهره گرفت. پژوهش حاضر یک ایده نسبتاً جدید در بکار گیری انرژی خورشید به عنوان منبع اصلی تامین انرژی خشک کن می باشد که در آن خشک کن خورشیدی طراحی، ساخته و ارزیابی شده است. خشک کن مورد نظر از نوع کابینتی می باشد که می توان از آن به دو صورت مختلط و غیرمستقیم برای خشک کردن میوه جات استفاده کرد. جریان هوا در آن به صورت جابجای اجباری برقرار می گردد. جهت ارزیابی دستگاه از انگور به عنوان ماده مورد آزمایش برای خشک کردن استفاده گردید. در این پژوهش تأثیر دبی هوای خشک کننده و نحوه بکارگیری دستگاه روی مدت زمان خشک شدن محصول با در نظر گرفتن زمان استراحت دهی مورد بررسی قرار گرفت. بنابراین از آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوک کاملاً تصادفی استفاده شد. که فاکتور اول دبی هوای ورودی به خشک کن دارای سه سطح 0/085 ، 0/126 و 0/171 متر مکعب بر ثانیه, فاکتور دوم نحوه استفاده از خشک کن که در دو سطح مختلط و غیرمستقیم می باشد. نتایج نشان داد که دبی هوای خشک کننده و نحوه بکارگیری از دستگاه برای خشک کردن انگور اثر معنی داری بر روی مدت زمان خشک شدن محصول داشتند. وجود زمانهای استراحت دهی مدت زمان لازم برای خشک شدن محصول را کاهش داده است همچنین فرایند خشک شدن انگور کاملاً در مرحله نزولی بوده و فاقد نرخ خشک شدن ثابت می باشد

کلیدواژه ها:

جمع کننده های خورشیدی ، جابجایی اجباری ، خشک کن خورشیدی کابینتی ، استراحت دهی