نقش سیستمهای آبیاری غرقابی، بارانی و سیستم های آب فشان در افزایش گرمای کلیمای گیاهی

روشهای مختلف آبیاری می توانند در جهت افزایش گرما در مزارع یا باغات استفاده شوند. آبیاری ازجمله روشهای کوتاه مدت در جهت کاهش خسارت ناشی از سرمازدگی می باشد. ویژگی های فیزیکی منحصر به فرد آب در اشکال بخار، مایع یا جامد این امکان را به زارعین و باغداران داده است که در مواقعی که امکان وجود سرما است، از آب برای گرم کردن باغ یا زمین خود استفاده کنند. وقتی آب در محدوده دماهای بالای یخ زدگی، سرد شود، گرمای ویژه آن آزاد میشود که گرمای آزاد شده در مزرعه و باغ باعث جلوگیری از کاهش سریع دما می شود. این عامل می تواند خود در کاهش خسارت سرمازدگی موثر باشد. آب مصرفی معمولا دمایی بیشتر از دمای سطح سرد زمینی باغ و یا مزرعه دارد. بنابراین آبیاری باید قبل از رسیدن دمای باغ یا مزرعه به حد بحرانی خسارت انجام پذیرد. از آنجایی که آب در هنگام انتقال، گرمای خود را از دست می دهد و سرد می شود، نباید از هرز آب چرخشی برای حفاظت از یخ زدگی گیاهان استفاده نمود. هرچه آب در یک ناحیه بیشتر باشد، مقدار انرژی گرمایی بیشتر قابل استفاده خواهد بود. عوامل موثر بر نوع سیستم آبیاری، سرعت باد، رطوبت نسبی محیط و غیره می باشند. در این مقاله مزایا و معایب روش غرقاب کردن خاک، روش آبیاری و سیستم های آب فشان کم حجم و نقش آنها در حفاظت درختان و مزارع در برابر سرما مورد توجه قرار می گیرد و برای سیستم های مختلف نوع و روش آبیاری موثر را عنوان می نماید.