شمعدان های برنزی و برنجی ایلخانی، طرحی نو یا تداوم سنت ها

آگاهی و دانسته های ما درباره ی فلزکاری ایران در دوره ی ایلخانی تا اندازه ای مبهم و معماگونه است. رویدادهایی که در نیمه ی دوم قرن 13.م به وقوع پیوسته، تا به امروز هنوز کاملاً مشخص نشده اند. اما شاید بتوان اولین مراحل شروع فلزکاری این دوره را در منطقه ی غرب ایران دانست، همچنان که آثار فراوان فلزی باقی مانده از این نواحی نیز دال بر این موضوع است. یکی از مشکلات بزرگ در بررسی آثار فلزی دوره ی ایلخانی نیز از همین امر ناشی می شود چرا که مسأله ی عمده در این راه عدم تشخیص دقیق آثار برنزی و برنجی قرن 12.م متعلق به غرب ایران از آثار قرن 13.م می باشد. در این بین، آثار فلزی با عنوان شمعدان که انتساب آن به دوره ی ایلخانی مسجل تر است، یکی از بارزترین مصنوعات فلزی این زمان را تشکیل می دهد. لذا در این مقاله بحث و بررسی پیرامون ویژگی های این آثار (شمعدان) به عنوان تداوم سنت های گذشته و یا ظهور طرحی نو در فلزکاری این زمان، مورد بررسی قرار می گیرد. توجه به مراکز تولید این آثار مانند قسمت های غرب و شمال غربی ایران نیز به عنوان بخشی از کار مد نظر قرار گرفته و در نهایت نتیجه گیری بر مبنای این مشخصات صورت گرفته است. در این بین تداوم طرح، فرم و شکل این گروه از آثار مشخص بوده اگر چه ویژگی های مختص هر یک نیز قابل ملاحظه می باشد.

کلیدواژه ها:

فلزکاری ، ایلخانی ، شمعدان