نقش مهندسی فرهنگی در توسعه پایدار کشاورزی در الگوی اقتصاد مقاومتی

توسعه، دستاورد انسان محسوب شده و در محتوا و نمود، دارای مختصات فرهنگی است. امروزه توسعه کشاورزی ایران با موانع سخت افزاری ونرم افزاری عدیده ای روبروست که در این میان، زیرساخت های فرهنگی از اهمیت ویژه ای برخوردار است. رهبرمعظم انقلاب(مدظله العالی) درسال های اخیر، پس از طرح الگوی اقتصاد مقاومتی، درتبیین این الگو، الزاماتی را از جمله: مردمی کردن اقتصاد و استفاده از همه ظرفیت های مردمی برشمردند. سوال اصلی این است که میزان اهمیت مهندسی فرهنگی در توسعه پایدار کشاورزی چقدر بوده و درجه اهمیت آن در تحقق اقتصاد مقاومتی در حوزه کشاورزی چه میزان است؟ ما در این مقاله نشان خواهیم داد چنانچه بخواهیم الگوی اقتصاد مقاومتی را در حوزه کشاورزی محقق کرده و نهایتا به توسعه پایدار کشاورزی برسیم، ناگزیر خواهیم بود به زیرساخت های فرهنگی توجه کنیم واین، مستلزم مهندسی فرهنگی است. این پژوهش با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی انجام گرفته است.

کلیدواژه ها:

مهندسی فرهنگی ، سرمایه اجتماعی ، توسعه پایدارکشاورزی ، اقتصادمقاومتی