هویت گمشده اسلامی معماری خانه های ایرانی

شناخت برای تمییزوتشخیص ارزشها واندیشه ها وتدبیرها وابداع های معماران جایی مهم دارد.(فلامکی،1387، صفحه12) معماری نمی تواند آنچه دردل نهفته دارد را،یک سره وآشکارا بیان دارد.دانسته ایم که معماری ذاتی هنری دارد؛ وبرتوانائیهای آفرینشی وبرتصورهای معمارمتکی است؛ومی دانیم که ازاین روی است که به معمارومعماری ازطریق شناخت محیطی که به اینها تشخص وهویت بخشیده است می توانیم راه یابیم؛می دانیم شناختی که برپایه اش اظهارنظرخواهیم کرد نسبی ومحدود است؛می دانیم که به حقیقتهای نهفته درآنچه عینی وواقعی اش می نامیم نمی توانیم به آسانی به کمال برسیم؛ومی دانیم هرآنچه درآخرین تحلیل برداشتمان خواهد بود می تواند، ازسوی شخص دیگری که حتی همان راه ما را برای ادراک ودریافتهای معماری طی کرده است،قابل قبول نباشد(فلامکی،1387، صفحه69 ) هدف اصلی این مقاله تبیین عناصر هویتی درمعماری خانه های مسکونی می باشد. این مقاله عناصرموجود هویتی خانه ها را مورد بررسی قرارداده، و پس ازآشنا نمودن با مفهوم هویت به بررسی خانه های دوره قاجاروپهلوی وخانه های معاصر می پردازد. واین مقاله درنهایت به این نتیجه میرسد که هویت بیش ازآنکه معطوف به گذشته باشد به بینش معماران مرتبط می باشد.

کلیدواژه ها:

هویت ، خانه ، معماری قدیم ، معماری جدید ، بینش