بررسی مبانی طراحی سکونت گاه سالمندان با رویکرد پایداری زیست محیطی و معماری سبز

محیط زیست طبیعی تأثیر شگرفی بر روح و روان آدمی دارد. محیط پاک و آراسته و خرم، زندگی را شاداب و معطر می‏سازد. انسان از تماشای چنین منظره‏های زیبایی احساس آرامش و نشاط کرده و امنیت و آسایش را در حیات خویش لمس می‏کند. بر عکس، آسیب رساندن به محیط زیست و نابودی طبیعت باعث وارد آمدن صدمات و زیانهای جبران ناپذیری به بشریت می‏شود.افسردگی و افزایش بیماریهای روحی و روانی انسان امروز بدون ارتباط به آسیب رساندن به محیط زیست نمی باشد. هیچ فردی نمی‏تواند نادیده بگیرد که تخریب محیط زیست تأثیر منفی بر شیوه رفتار آدمیان می‏نهد، و اثرات ویرانگری بر اخلاق فردی و جمعی جامعه بشری بر جای می‏گذارد.یکی از مکان هایی که ورود طبیعت و سازگاری با آن، تاثیر به سزایی بر ساکنین خود بر جای می گذارد خانه سالمندان می باشد. رعایت اصول سبز و تعامل حداکثری سالمندان با طبیعت از جمله مواردی است که بر سلامت روحی و جسمی آنان تاثیر مستقیم دارد. از بحث های دیگر موضوع انرژی و دمای آسایش سالمندان می باشد که از اصول اصلی در زمینه معماری سبز می باشد.هدف از این مقاله بررسی و ارائه اصول کلی در زمینه طراحی سبز در سرای سالمندان می باشد. روش تحقیق بکار گرفته شده در این مطالعه تحلیل محتوای کیفی می باشد که روش جمع آوری اطلاعات در آن بصورت کتابخانه ای یا اسنادی انجام گرفته است. در نهایت راهکار های طراحی سبز تاثیر گذار در سلامت روحی سالمندان بویژه افراد مبتلا به زوال عقلی، در سرای سالمندان بررسی و ضرورت این امر بیان می گردد.

کلیدواژه ها:

معماری سبز ، سالمندان ، توسعه پایدار ، خانه سالمندان