تحلیل نشانه شناختی و آیین طلب باران در استان گلستان ( قولپاق) و ( چمچه خاتونک)

در این مقاله ضمن گزارشی از یک مردم نگاری درباره آیین طلب باران در دو روستای استان گلستان، مؤلفه های نمادین این آیین بررسی شده است. علی رغم تغییرات اساسی در دین و عقاید مردم در طی قرن های متمادی، آیین طلب باران، به دلیل کم آبی بیشتر مناطق ایران، عمومیت و کاربرد خود را حفظ کرده است. نویسنده می خواهد با استفاده از تحلیل نشانه شناختی، معانی موجود در آیین های طلب باران و نظامی که این نشانه ها را به یکدیگر مرتبط می سازد و استنباط کند. رد پای اسطوره ها در آیین طلب باران در مناطق مختلف ایران نشان داده است که چگونه اعتقاد صوری مردم به اسطوره های خویش آنان را یاری می دهد که احساسات انسانی بنیادی خود را درباره جهان بیان کنند و از آیین ها و ارزش های اخلاقی آن پاسداری کنند.

کلیدواژه ها:

مردم نگاری ، تحلیل نشانه شناختی ، آیین طلب باران ، قولپاق ، چومچه خاتونک