امکان سنجی سنتز و شناسایی نانوتیوبهای پروسکیتی

در این طرح از اتیل الکل، استیک اسیدگلسیال، تیتانیم ایزوپروپوکسید، تیتانیم بوتوکسید، سرب استات سه آبه و قالب آلومینایی جهت سنتز نمونه ی توده ای و نمونه ی نانوله ی پروسکیت های (PbTiO(3 استفاده شد. برای شناسایی فاز نمونه های سنتز شده، از روش پراش پرتو X استفاده شد. در ادامه کار برای بررسی مورفولوژی نمونه ها از روش SEM استفاده شد. به منظور حذف ناخالصی ها و تولید فراورده ای خالص، نوع واکنشگر، دمای واکنش و اتمسفر مورد مطالعه و بررسی قرار گرفت. ن تایج نشان دادند که با استفاده از اتمسفر بی اثر گاز نیتروژن و همچنین ترکیب پایدارتر تیتانیم تترابوتوکسی نسبت به تیتانیم ایزوپروپوکسید، در دمای 750˚C فاز خالصی از( PbTiO(3 به صورت توده ای سنتز شد. همچنین در مورد نانو لوله های سنتز شده تغییر شرایط واکنش از جمله افزایش دما استفاده از اتمسفر گاز بی اثر نیز مورد مطالعه و بررسی قرار گرفت. تصورهای SEM نانولوله های در حال شکل گیری را به خوبی نشان می دهند ولی همواره این فراورده ها ناخالص هستند. در کارهای بعدی، افزون بر تغییر نوع واکنش دهنده ها و دمای واکنش، سایر عوامل مؤثر بر واکنش مانند مدت زمان ماند غشاهای آلومینایی در محلول واکنشگرها را مورد بررسی قرار خواهیم داد.