شواهد دگرریختی در کانی های موجود در گرانیت های اچستان

گرانیت های اچستان در پهنه ی سنندج- سیرجان و در جنوب محلات، جنوب استان مرکزی واقع گردیده اند. بر اساس بررسی های پتروگرافی گرانیت های مزبور از نوع لوکو گرانیت، آلکالی فلدسپات گرانیت، سینوگرانیت، مونزوگرانیت و گرانودیوریت می باشند. ترکیب عمده ی کانی شناسی این سنگ ها شامل کوارتز، فلدسپات های آلکالن، پلاژیوکلاز، مسکویت، بیوتیت، تورمالین، کلریت و اپاک می باشد. از انواع پدیده های شاخص موثر بر آنها پدیده ی سریسیتی شدن، کائولینیتی شدن، کلریتی شدن و تورمالین زائی را می توان نام برد. این سنگ ها بافت های گرانولار، پرتیتی، پوئی کیلیتیک، میرمکیتی و پورفیروئید را نشان می دهند. هر یک از کانی های موجود در آنها به نوعی نشانه ای از دگرریختی را نشان می دهند. از جمله این علائم وجود خاموشی موجی عمومی در کانی ها، جهت یابی و تبلور مجدد آنها، بافت ساروجی در کوارتزها، ماکل مکانیکی (کینگ باند) در پلاژیوکلازها می باشد. این نشانه ها نتیجه ی پدیده ی میلونیتی شدن در این گرانیت ها می با شند.